Maand: november 2018

En, hoeveel tijd heeft jouw kind nog?

Vandaag begint een nieuwe campagne voor #Stopvingerafdruk. Hoeveel tijd heeft jouw kind nog? 

Campagnevideo “hoeveel tijd heeft jouw kind nog?”, voor stopvingerafdruk.be

We focussen op de elektronische identiteitskaart (eID) voor minderjarigen, die verplicht is wanneer het kind een leeftijd van 12 jaar bereikt. Vanaf 15 jaar moet de minderjarige steeds zijn of haar eID op zak hebben.

We hebben het wetsontwerp zorgvuldig doorgekamd. Noch in het ontwerp zelf, noch in de memorie van toelichting worden minderjarigen uitgesloten van deze privacyschendende maatregel (er is enkel sprake van het niet-activeren van het handtekeningencertificaat voor minderjarigen, maar geen woord over de vingerafdrukken). Sterker zelfs, het wetsontwerp verwijst expliciet naar het gebruik van Europese paspoorten, waar kinderen vanaf 12 jaar ook hun vingerafdrukken moeten deponeren. Er is dan ook geen enkele reden om aan te nemen dat het Koninklijk Besluit, dat nog heel wat moet regelen over de praktische zaken rond de vingerafdrukken, een andere taal zal spreken. We hopen met deze campagne ‘de mens in de straat‘ te laten nadenken dat indien zij zelf geen graten zien in het afstaan van hun vingerafdrukken, niet hetzelfde kan worden gezegd over 12-jarigen, die voor de rest van hun jonge leven onder surveillance van deze (en belangrijker, de toekomstige) overheid zal worden geplaatst.

 

De relevante passages in het wetsontwerp:

Pagina 27 (Memorie van Toelichting)

Vingerafdrukken op de chip van de eID Thans dienen de nodige maatregelen genomen te worden om personen zo doeltreffend mogelijk te identificeren. Volgens hetzelfde principe als voor het paspoort en om de strijd tegen identiteitsfraude te versterken, voorziet dit artikel dat de vingerafdrukken, meer bepaald het digitale beeld van de wijsvinger van de linker- en van de rechterhand, geïntegreerd zullen worden in de chip van de identiteitskaarten. Deze registratie op de identiteitskaart zal het bijvoorbeeld voor de politiediensten mogelijk maken om na te gaan of de gegevens op de kaart wel degelijk overeenstemmen met de houder van deze kaart. De vingerafdrukken zullen in geen geval opgeslagen of gecentraliseerd worden, behalve voor de duur die nodig is om de identiteitskaart aan te maken en af te geven, zoals ook geldt voor de andere gegevens op de kaart, en in ieder geval niet langer dan 3 maanden. Zolang de kaart niet aan de burger uitgereikt is, kan zij vernield worden of kunnen er fouten op voorkomen, … en in dat geval zou een nieuwe kaart aangemaakt worden, zonder dat de burger opnieuw naar zijn/haar gemeentebestuur moet gaan. Dit wetsontwerp specificeert dat deze gegevens, na deze termijn, absoluut moeten worden vernietigd en uit de database moeten worden verwijderd. De Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer heeft een negatief advies geformuleerd betreffende de registratie van de vingerafdrukken op de chip van de identiteitskaart op basis van de argumenten dat een dergelijke registratie niet voldoet aan het proportionaliteitsbeginsel en dat de vergelijking met de paspoorten niet relevant is (zie de punten 62 tot 70). Wat de paspoorten betreft, herhaalt de Commissie tevens dat een specifieke Europese regelgeving de lidstaten verplicht om de vingerafdrukken te verzamelen. Welnu, de elektronische identiteitskaarten vormen eveneens een reisdocument. De argumenten die de Commissie aanhaalt, met name het feit dat de identiteitskaart reeds over een biometrisch element beschikt, namelijk de foto van de houder, en het feit dat de Europese verordening Eidas de vingerafdrukken niet vermeldt bij de minimale persoonsidentificatiegegevens, lijken dan ook niet relevant. Hieromtrent moet trouwens opgemerkt worden dat de foto ook niet vermeld wordt bij de in de Verordening Eidas opgesomde minimale persoonsidentificatiegegevens. Een gegevensbeschermingseffectbeoordeling en de noodzakelijke beveiligingsmaatregelen, een “PIA”, zullen worden uitgevoerd in overeenstemming met de voorgeschreven GDPR.

Bovendien moet worden opgemerkt dat de Europese Commissie op 17 april 2018 een voorstel van verordening heeft geformuleerd om de beveiligingselementen van de identiteitskaarten van EU-burgers te verbeteren en van de verblijfsvergunningen van hun familieleden onderdaan van derde landen om het gebruik van frauduleuze documenten te voorkomen die terroristen en criminelen kunnen gebruiken om de EU vanuit een derde land binnen te komen, vooral door het verplicht stellen van biometrische gegevens voor landen die identiteitskaarten uitgeven: de identiteitskaarten van EU-burgers (ouder dan 12  jaar) en de verblijfsvergunningen van familieleden onderdaan van derde landen, zullen vanaf nu biometrische gegevens, namelijk vingerafdrukken en gezichtsafbeeldingen, omvatten, die worden opgeslagen op een geïntegreerde chip in de documenten. Het voorontwerp van wet is daarom in overeenstemming met de aanbevelingen van de Europese Commissie. Tot slot moet gepreciseerd worden dat de vingerafdrukken beschermd zullen worden met een certificaat, dat een lezing, enkel door gemachtigden, mogelijk maakt.

Pagina 104 (Wetsonwerp)

Art. 27

In artikel  6  van dezelfde wet, laatst gewijzigd bij de wetten van 22  mei  2014, 10  augustus  2015 en 9  november  2015, worden de volgende wijzigingen aangebracht:

1° paragraaf 2, derde lid, wordt aangevuld met een punt 8°, luidende:

“8° het digitale beeld van de vingerafdrukken van de wijsvinger van de linker- en van de rechterhand van de houder of, in geval van invaliditeit of ongeschiktheid, van een andere vinger van elke hand. De Koning bepaalt bij een in Ministerraad overlegd besluit na advies van de Gegevensbeschermingsautoriteit, de voorwaarden en modaliteiten voor het nemen van het digitale beeld van de vingerafdrukken en bepaalt welke instellingen en instanties gemachtigd zijn om deze informatie te lezen.”;

2° paragraaf 2 wordt aangevuld met een vijfde lid, luidende “De informatie bedoeld in punt 8° van het derde lid mag enkel bewaard worden gedurende de tijd nodig voor het aanmaken en de afgifte van de identiteitskaart en in ieder geval niet langer dan 3 maanden, met dien verstande dat na deze periode van 3 maanden de gegevens absoluut moeten worden vernietigd en verwijderd.”;

3° in paragraaf  3, tweede lid, wordt 1° vervangen als volgt:

“1° inzage van de hem betreffende informatiegegevens die opgenomen zijn in het Rijksregister van de natuurlijke personen, in de bevolkingsregisters en het vreemdelingenregister evenals in het Register van de identiteitskaarten en het Register van de vreemdelingenkaarten bedoeld in artikel 6bis;”;

4° paragraaf  4  wordt vervangen door een nieuwe paragraaf, luidende:

“§ 4. De gegevens die op de elektronische identiteitskaart staan, zowel de gegevens die zichtbaar zijn met het blote oog als die welke gelezen kunnen worden met een kaartlezer, met uitzondering van de foto van de houder, van het Rijksregisternummer en van het digitale beeld van de vingerafdrukken, kunnen gelezen en/of opgenomen worden, in overeenstemming met de wettelijke en reglementaire bepalingen inzake de bescherming van de persoonlijke levenssfeer en de bescherming van de persoonsgegevens. Het Rijksregisternummer en de foto van de houder magen enkel gebruikt worden indien hiertoe gemachtigd is door of krachtens een wet, een decreet of een ordonnantie, door de minister die bevoegd is voor Binnenlandse Zaken.

De elektronische identiteitskaart mag enkel gelezen of gebruikt worden met de vrije, specifieke en geïnformeerde toestemming van de houder van de elektronische identiteitskaart. Wanneer een voordeel of dienst aangeboden wordt aan een burger via zijn elektronische identiteitskaart in het kader van een informaticatoepassing, moet eveneens een alternatief dat het gebruik van de elektronische identiteitskaart niet vereist, voorgesteld worden aan de betrokken persoon. Onverminderd artikel  1  van het koninklijk besluit van 25 maart 2003 betreffende de identiteitskaarten, mag de houder van de elektronische identiteitskaart weigeren dat zijn gegevens gelezen en/of opgenomen zouden worden, behalve in de door de Koning bij een in Ministerraad overlegd besluit bepaalde gevallen.”;

5° het eerste lid van paragraaf 7 wordt vervangen als volgt: “ De Koning be pa alt, na ad vies van d e Gegevensbeschermingsautoriteit, de vorm en de modaliteiten van aanmaak, afgifte en gebruik van de kaart.”

6° paragraaf 7 wordt aangevuld met een vierde lid, luidende: “Het gekwalificeerd handtekeningcertificaat wordt niet geactiveerd op de identiteitskaart van minderjarige personen.”;

 

Continue Reading

‘Ik heb niks te verbergen’, en 4 andere ‘pro-argumenten’ ontkracht.

De laatste weken woedde het debat hevig in België. Op een week tijd zamelde stopvingerafdruk.be bijna 16.000 euro in. Dat geld moet dienen voor de advocaten die deze zaak voor het Grondwettelijk Hof brengen (SQ Law in Brussel), en gerechtskosten. We zijn er echter nog lang niet. De overheid zal immers de bitse strijd evengoed voeren in de rechtbank, mét een hoop dure advocaten. Er staat immers veel op het spel. Met uurtarieven bij de tegenpartij van 400 à 500 € wordt het werken geblazen. Helaas betaalt u als belastingbetaler dubbel, want zowel met uw donaties, als met uw belastingen zal deze zaak uiteindelijk gevoerd worden. 

We hoorden heel wat argumenten bij bekende en minder bekende stemmen. Veel van die argumenten zijn foutief. We proberen ze hier één voor één te ontkrachten.

Ik heb niks te verbergen, dus ik heb niks te vrezen. 

Het kan héél goed zijn dat je op dit moment niks hebt om te verbergen. Dat lijkt sterk, want elk van ons heeft grote of kleine geheimen die hij of zij liever niet aan de buitenwereld prijs geeft. Het argument dat je ‘niks te verbergen hebt’, werkt enkel in een status quo situatie, en dat is een illusie. De maatschappij evolueert continu (denk bijvoorbeeld aan de hele abortus-discussie). We weten niet welke waarden & normen – die vandaag geen probleem opleveren – binnen vijf, tien of twintig jaar nog aanvaardbaar zijn. Welke religie je aanhangt, bijvoorbeeld. Of je Vlaams-Nationalist bent. Of net links. Of je politiek kritisch bent op Twitter. Welke porno je kijkt. Wat je hobby’s zijn. Wie je lief of partner is. Enzovoort.

Edward Snowden vergeleek het ooit met het recht op vrije meningsuiting: zeggen dat je niks hebt om te verbergen, en dus niet geeft om privacy, is zeggen dat je niks te vertellen hebt, en dus niks geeft om het recht op vrije meningsuiting. Comedian Michael Van Peel draaide het om: privacy draait volgens hem niet om het recht om iets te verbergen, maar wel om niet overal gecontroleerd te worden door een overheid die alles ziet en hoort. Je nummerplaat niet overal gescand, je gezicht niet overal gefilmd, en je vingerafdrukken niet overal hoeven af te staan.

Als we even heel eerlijk zijn, hebben we allemaal wel wat te verbergen. Een vingerafdruk is een gevoelig persoonsgegeven (volgens de GDPR of privacywetgeving) dat overheden of instellingen enkel kunnen inzamelen mits daar een zwaarwegend algemeen belang voor is. Een aantal honderden gevallen van identiteitsfraude per jaar (er zijn 148 inbraken per dag tegenover 1 à 2 gevallen van identiteitsfraude) is geen zwaarwegend algemeen belang voor dergelijk intrusieve maatregel. Dat oordeelde ook de Gegegevensbeschermingsautoriteit (de nieuwe Privacycommissie) in haar negatief advies.

De volgende keer dat je wil schrijven dat je ‘niks hebt om te verbergen’, denk dan even dat niemand over een glazen bol bezit. Of je nu rechts of links bent, homo of hetero, zwart of blank, jong of oud, we hebben allemaal wél iets om te verbergen. En als het vandaag niet is, dan morgen.

Het is goed voor onze veiligheid. 

Het kabinet Jambon zegt dat deze wetgeving noodzakelijk is om onze veiligheid te verhogen. Dat klopt niet. Er komt – dankzij tegenprutteling van Open VLD – geen algemene databank die de vingerafdrukken zal beheren. Op een plaats delict zal de politie dus niet zomaar gevonden vingerafdrukken kunnen vergelijken met een databank. Wat niet is, kan zeker komen. Een terroristische aanslag zal voldoende zijn om het verzet hiertegen te fnuiken. Zeker als iedere Belg zijn of haar vingerafdrukken al eens doneerde, is het technisch kinderspel om die vingerafdrukken terug uit te lezen en in een centrale databank te steken.

Het argument dat deze inzameling hier en nu de veiligheid vergroot, is echter onwaar. Het enige waarvoor deze maatregel dient is om identiteitsfraude met valse eID’s tegen te gaan.

Laten we nu echter even de hypothese vasthouden dat het inderdaad goed is voor onze veiligheid. Zo’n argument kan echter doorgetrokken worden. Overal de snelheid verlagen naar 30 km/u is ook zeer goed voor onze veiligheid. In 2017 waren er 38.020 ongevallen op Belgische wegen, met 49.066 slachtoffers, waarvan 615 doden, 3.757 zwaargewonden en 44.694 lichtgewonden. Toch pleit niemand om die maatregel.

Elk jaar sterven 6 miljoen mensen ter wereld aan de gevolgen van actief of passief roken. Dat is 12% van de sterfgevallen. Toch is een algeheel verbod op tabak, voorlopig ondenkbaar.

Een chip inplanten zou goed zijn voor onze veiligheid. Zo’n chip kan zaken vertellen over je gezondheid, locatie (wanneer je vermist wordt), en meer. Toch pleit (bijna) niemand voor zo’n chip.

Absolute veiligheid is een illusie. Je bent nergens en ooit helemaal veilig. Dat is inherent aan de natuur, en samenleving. Veiligheid verhogen kan en mag, maar moet steeds proportioneel zijn.

De terroristische aanslag in Brussel had hiermee kunnen worden voorkomen. 

Dat is onwaar. Iedereen betreurt deze aanslag en de vele levens dat het heeft gekost. Iedereen is akkoord dat terreurnetwerken hard moeten worden aangepakt. Nochtans kan dit alleen met zeer precieze surveillance, en ook de NSA in de Verenigde Staten heeft nog geen enkel noemenswaardig succes geboekt met de algemene surveillance van gewone burgers. Elk succes is het resultaat van zeer gericht – old fashioned – politiewerk.

Op 22 maart 2016 werden diverse aanslagen in en rond Brussel gepleegd waarbij in totaal 35 mensen om het leven kwamen. Om 7.58:28 uur ontplofte een bom nabij de balie van Brussels Airlines in de vertrekhal van Brussels Airport. Een tweede bom ontplofte negen seconden later aan de rechterkant van de hal, nabij een Starbucks-filiaal.

Een eID mét vingerafdruk had deze tragische gebeurtenissen niet kunnen verhinderen. Een eID moet nooit getoond of geverifieerd worden in een vertrekhal of bij een Starbucks-filiaal, wel bij het inchecken. Dat deze tragische gebeurtenis, en de nagedachtenis van de slachtoffers, misbruikt wordt voor politieke wil om dit voorstel er door te krijgen, is wraakroepend.

Een zijdelings argument is dat de terroristen in kwestie met een valse identiteitskaart tot in Brussel zijn geraakt. Dat klopt, wellicht. Echter zijn grenscontroles binnen de Schengenzone zo ongewoon, dat een eID met vingerafdruk hier met 99% zekerheid geen enkel verschil had gemaakt.

Dit is een zeer gevoelig thema. Terrorisme wordt te pas en te onpas gebruikt om wetsvoorstellen die een algemene impact hebben op iedere burger, er snel en zonder verzet door te duwen. Het is politieke zelfmoord wanneer je op zo’n moment zegt dat privacy belangrijk is. Wees gewaarschuwd voor toekomstige gebeurtenissen en voorstellen.

Criminelen staan technologisch niet stil. Moet de overheid dat dan wel doen? 

De overheid moét investeren in technologie. Zij moet dringend werk maken van het schrijnend tekort aan cyberagenten, die allemaal massaal de FCCU (de Federal Computer Crime Unit) inruilen voor de privé-sector. Niet-competitieve lonen liggen daar als hoofdoorzaak. Oorlogen verschuiven van soldaten en wapengekletter, naar toetsenborden en online manipulatie. Het is extreem belangrijk dat ons land zich op korte termijn wapent hiertegen, en dat lukt enkel met menselijk kapitaal .

Niemand verwacht dat de overheid geen technologische vooruitgang maakt. In dit debat kan het argument echter geen grond vinden. De algemene surveillance van onschuldige burgers – het verbod op anonieme SIM-kaarten, de uitbouw van een ANPR-cameranetwerk, en het verplicht afstaan van vingerafdrukken – maakt het des te moeilijker om de naald in de hooiberg – want dat zijn criminelen nog steeds – te vinden.

De overheid en politionele diensten hebben geen nood aan nóg meer data. De speld in de hooiberg is al klein genoeg. Ze hebben nood aan mensen, middelen en motivatie om hun job goed en duurzaam te blijven beoefenen.

Als je tégen de vingerafdrukken bent, dan ben je een crimineel of heb je iets te verbergen! 

Je bent géén crimineel als je tegen algemene surveillance bent. Staatscontrole is trouwens absoluut niet ‘rechts’. Integendeel, rechtsfilosofen die men vandaag eerder in rechtse hoek zou duwen, pleiten voor een nachtwakersstaat en een ‘minimale staat’. En vergeet niet: vandaag ben je misschien lid van N-VA, morgen is er een nieuwe partij aan de macht die dat lidmaatschap in het verleden absoluut niet kan appreciëren. En wat dan?

Dit is geen debat van links & rechts. Je bent géén crimineel als je je vingerafdrukken niet wil geven aan deze overheid. Je bent kritisch. En dat zou eigenlijk de basistaak van elke burger moeten zijn.

Bekijk ook even dit filmpje, dat op de Engelstalige versie van deze website werd geplaatst. Het is bijzonder verhelderend:

Heb je nog argumenten gehoord die de vingerafdrukwet willen rechtvaardigen? Zet ze hieronder in commentaar, en we beantwoorden ze graag. 

 

Scroll to top